Vrouwen in Turkije behouden recht op eigen achternaam na huwelijk

Vrouwen in Turkije hebben nu het recht om hun eigen achternaam te behouden na het huwelijk. De regel die vrouwen verplichtte om de achternaam van hun echtgenoot aan te nemen, is onlangs opgeheven.

Een verouderde wet

Artikel 187 van het Turkse burgerlijk wetboek stelde voorheen dat een vrouw de achternaam van haar echtgenoot moest aannemen bij het huwelijk. Ze kon haar eigen achternaam eerst gebruiken “met een schriftelijke aanvraag bij de huwelijksbeambte of later bij het burgerlijk stand kantoor.” De ouderwetse wet stond vrouwen echter niet toe om alleen hun eigen achternaam te gebruiken na hun huwelijk.

Afschaffing van Artikel 187

Het Turkse Constitutionele Hof heeft dit artikel op 28 januari 2024 ingetrokken, na een uitspraak in april 2023. De oorspronkelijke uitspraak gaf het parlement negen maanden de tijd om een nieuw artikel op te stellen, maar dit is tot dusver niet gebeurd. Hierdoor ontstaat er een juridische leemte voor vrouwen die na deze datum trouwen, totdat het nieuwe artikel is opgesteld.

Betekenis van deze beslissing

Het verzoek tot intrekking van Artikel 187 werd voor het eerst ingediend in 2001 door de 8ste Familierechtbank van Istanbul. Volgens de motie was het feit dat getrouwde mannen hun geboortenaam mogen houden, terwijl getrouwde vrouwen dit niet mogen, in strijd met het gelijkheidsprincipe.

Vrouwenrechten in Turkije

Turkije trok zich in 2020 terug uit de Istanbul-conventie, het verdrag dat geweld tegen vrouwen en meisjes wil voorkomen. Het land kampt met een van de hoogste aantallen vrouwenmoorden ter wereld. Huiselijk geweld, eerwraakmoorden en seksueel misbruik zijn grote problemen, en vrouwen zijn ondervertegenwoordigd in politieke en besluitvormende posities.

De beslissing om artikel 187 in te trekken is een kleine, maar positieve stap voorwaarts. Hoewel er juridische kaders bestaan ​​om de rechten van vrouwen te beschermen, zoals wetten tegen huiselijk geweld en genderdiscriminatie, blijft de effectieve implementatie en handhaving een uitdaging vanwege patriarchale attitudes en hiaten in de toegang tot gerechtigheid in Turkije.