Tienduizenden vrouwen in IJsland leggen dinsdag het werk neer

Tienduizenden vrouwen in IJsland, inclusief premier Katrín Jakobsdóttir, weigeren dinsdag te werken. De actie, “kvennafri” of “vrouwendag af”, is aangekondigd om te protesteren tegen de genderloonkloof en gendergerelateerd geweld. Velden waarin vrouwen de meerderheid van de werknemers uitmaken, zoals de gezondheidszorg en het onderwijs, zullen vooral worden getroffen.

Eerste volledige vrouwenstaking sinds 1975

De geplande staking markeert de eerste volledige vrouwenstaking sinds 1975. Vrouwen en non-binaire mensen zijn aangemoedigd om dinsdag zowel betaald als onbetaald werk te weigeren, inclusief huishoudelijke taken. Premier Jakobsdóttir heeft aangegeven die dag niet te zullen werken, zoals ze verwacht dat alle vrouwen in haar kabinet zullen doen.

Evaluatie van vrouwendominante beroepen

Jakobsdóttir vertelde dat haar regering onderzoekt hoe vrouwendominante beroepen worden gewaardeerd, in vergelijking met velden die traditioneel door mannen worden gedomineerd. Volgens de Icelandic Teachers’ Union vormen vrouwen de meerderheid van de leerkrachten op elk niveau van het onderwijssysteem, inclusief 94% van de kleuterleerkrachten. Rond 80% van de werknemers bij het National University Hospital of Iceland, het grootste van het land, zijn vrouwen.

IJsland en gendergelijkheid

IJsland is door het World Economic Forum (WEF) al 14 jaar op rij uitgeroepen tot het beste land ter wereld op het gebied van gendergelijkheid. Maar het land is niet volledig gelijk, met een algemene score van 91,2% van het WEF. IJsland, een van de dunstbevolkte landen, staat op de 14e plaats in de wereld voor economische participatie, onder landen zoals Liberia, Jamaica en Noorwegen.

Invloed van de staking in 1975

Ongeveer 90% van de vrouwelijke bevolking van IJsland staakte in 1975 om het belang van vrouwen voor de economie te benadrukken. De staking leidde ertoe dat het parlement van het land het jaar daarop een gelijke beloningswet aannam. Voormalig IJslands president Vigdís Finnbogadóttir vertelde in 2015 dat de staking van 1975 “de eerste stap was voor de emancipatie van vrouwen in IJsland”, wat de weg vrijmaakte voor haar om in 1980 de eerste democratisch gekozen vrouwelijke staatshoofd ter wereld te worden.